Sur Otistik gensel faktörün bir sonucu olduğu düşünülüyor. Çocuğun 3 yaşına gelmeden önce başlayan, hastalığın şiddet seviyesi ve belirtileri bireyden bireye farklılık gösterir. Bireyin hayatı boyunca süren, bireyin iletişim becerisini, davranışını ve sosyal yaşamını olumsuz olarak yaygın görülen gelişimsel bozukluk olarak ifade edilebilir. Çevrelerine karşı belirgin bir şekilde ilgisizlik hali görülür. Çevrelerinden bağımsız bir şekilde hareket ederler çoğu zaman. Bulundukları ortamlardaki insanlarla ilgilenmek ya da ilgi alanlarını ve başarılarını kendi istekleri doğrultusunda paylaşmaktan hoşlanmadıkları gözlemlenir.

Tanımadıkları, farklı insanlardan gelen ilgilere karşı duyarsız oldukları kadar göz göze gelebilseler bile pasif bir şekilde davranırlar. Toplumsal problemlere ya da duygusal olan durumlara karşılıklar vermeme gibi durumlar da sıkça yaşanır. Kendi ilgi alanlarını ve ihtiyaçları için farklı taraflara yönelmenin yanı sıra çevreleriyle etkileşim sağlamak için el, kol hareketleriyle kendilerini ifade etmeye çalışırlar. Bedenlerinin duruşu, mimik ve jestleri, göz göze gelememek gibi sözel olmayan ortaya koydukları birçok davranışta belirgin bir şekilde bozulmanın olmasının takibi ve gözlemlenmesi de zor olmaz.  Sur Otistik bireyler, toplumsal kuralların neler olduğunun farkında olmazlarken, düzenini ve işleyişini de anlamlandırmakta problem yaşarlar. 

Yaşına uygun ilişkiler geliştirememenin yanı sıra sosyal etkileşim bozukluğu oldukça sık rastlanır. Sur Otistik bireylerin genel olarak donuk ve sabit bir yüz ifadeleri vardır. Yaşıtlarının tam tersi olarak sosyal etkileşime girmekten kaçınırlar ve tek başlarına bulunmayı tercih ettikleri okul öncesi çağdan itibaren görülmeye başlanır. Sur Otistik bireylerin en çok ihtiyacı olan ebeveynlerin gösterdiği ilgidir. Fakat Sur otistik birey bu durumun tam tersi olarak çok az ilgi gösterir veya hiç ilgi göstermez. Okulda ya da sosyal ortamlarda Sur otistik bireylerin tümünün başkalarıyla etkileşimi yok denecek kadar azdır. Yakın çevrelerini bile görmezden gelebilen Sur otistik bireylerin göz kontağı kurmaktan kaçındıkları da en belirgin özellikler arasında yer alır. Bazen bulundukları yerde değillermiş gibi davranırlar ya da duygusal olarak farklı bir durum içerisine girebilirler. Fakat bazı anlarda farklı bir bilinçle karılarındaki kişiye baktıkları görülür. 

Dil gelişimi konusunda da aynı şekilde bir sorunla karşılaşılır. Dildeki gecikme başkalarıyla olan ilişkilerini yüksek oranda olumsuz bir şekilde etkiler. Bu da Sur otistik bireylerde özgüven eksikliği, bunalım ve depresyona yol açabilir. Konuşurken tekrar eden cümleler kullanan Sur otistik bireyler çeşitli imgesel ve taklitlere dayalı hayali oyunları kendi başlarına oynayamama gibi sorunlarla da karşılaşılabilir. Sur Otistik çocuklar el, kol hareketleri gibi iletişim yollarını aktif ve doğru bir şekilde kullanamazlar.

Sur Otistik bireyler kendilerini konuşarak ifade etmek yerine genellikle ihtiyaçlarını anlatmak istediklerinde, yakınındaki kişiyi fiziksel olarak uyarıp, yönlendirmeyi tercih ederler. Anlamlı cümleler oluşturabilen otistik bireyler genellikle başkaları ile iletişimi sürdürmekte de güçlük çekerler. Konuşmayı kendi ilgi alanları etrafında sürdürürler veya karşılarındaki kişi soru sormazsa, meraklı davranmazsa konuşmayı yarıda bırakıp hiçbir şey olmamış gibi dönüp gidebilirler. 

Sur Otistik bireyler çoğu zaman şarkılardan veya yakınlarındaki aile büyüklerinden duydukları, öğrendikleri kelimeleri, cümleleri tekrarlarlar. Her çocuk başlangıçta çevresini taklit eder. Fakat taklit süresince otizmli çocuk söylenen bir şeyi nasıl duyduğu ton ve ahenkle aynı şekilde tekrar ederek konuşur. Sur Otistik bireylerin dil kullanımlarındaki bir diğer şaşırtıcı bir özellik ise zamir kullanımıdır. Çocuk kendisinden bakarken sen zamirini kullanabilirler. Otistik bireylerde dil gelişiminde geriliğin yanı sıra dil olağandışı bir gelişme gösterebilir. Tüm bu bilgilerin ışığında erken fark edilen ve başlayan tedavi süreciyle bireydeki farklılıklarda da olumlu bir şekilde etkileyeceği unutulmamalıdır.