Sur Aspergers sendromu nedir? sorusunun cevaplarından biri de nörolojik bozukluk olarak ifade edilebilir. Çok önceden tek başına teşhis veya tanısı konulsa da günümüzde otizm spektrum bozukluğu ile bağdaştırılır. Otizm ile aspergers sendromu arasındaki en önemli fark: aspergers sendromunda konuşma ya da bilgide bir problem yaşanmamasıdır. Ayrıca otizm daha küçük yaşlarda belirtileri ortaya çıkmaya başlar. Fakat aspergers sendromo 5- 10 yaşları arasında görülmeye başlanır. Okullarında veya işlerinde başarılı olabilirler fakat konu sosyalleşmeye geldiğinde içe kapanıklık, takıntılı olma durumu gibi problemler görülebilir. Aspergers sendromunda da tıpkı otizmde olduğu gibi erkek çocuklarında daha sık görülür. Tedavisi kesin olarak bilinmese de erken tanıyla birlikte çocuğun gelişiminde ve sosyal yaşamında iyileşme görülür. Ne kadar erken tanı konulabilirse o kadar aktif bir hayata kavuşabilir. 

Sur Aspergers sendromu nedir? diye sorulacak olursa bazı belirtilerden de bahsetmek gerekir. Bu belirtiler bireylere göre farklılık gösterir. Fakat otizmli bireylerdeki gibi sadece bir ilgi alanına odaklanma sorunu yaşarlar. Odaklanma sorunu çoğunlukla takıntılı bir hale gelebilir. Takıntılı olunan bu durum çok geniş bir tanıma sahiptir. Aracın geliş saati, animasyon film karakteri, sınıf arkadaşı ya da ailede bir bireyi takıntı durumu haline gelebilir. Aspergerli bir birey iletişim halinde bir konudan bahsedilirken sadece kendi ilgi alanındaki konudan bahsedebilir. Karşı tarafın ne dediği konusunda ufak bir fikri yoktur. Böyle durumlarda karşısındaki kişinin konuyu değiştirme çabaları genelde başarısız olur. Yapılan araştırmalar sonucunda asperger sendromlu çocukların iletişimde veya sosyalleşmede sıkıntı yaşamalarının ana sebebinin bu durum olduğunu kanıtlar niteliktedir. Aspergerli bireyler karşılarındaki kişilerin yüz ifadelerini, duygularını anlamakta sorun yaşarlar. Bu nedenlerle karşısındaki kişinin gözlerinin içine bakmaya çekinirler. Konuşmaları tek düze, monoton ve duygusuz olur. Bu duruma sınırlı miktarda kullandıkları mimikler de eşlik eder. Anlattıkları konular ile yüz ifadeleri arasındaki farklılık çoğu zaman aşırılıktan kaynaklanır. Bu durum konuşmalarındaki ses tonunu da etkiler. Ses tonlarını ne zaman yükseltip ne zaman alçaltacaklarını bilemezler ve iletişimde problem yaşanır. Ayrıca yürüme ya da koşma gibi temel motor becerilerde de aksamalar olabilir. Bu durumun sebebi ise harekette koordinasyon sorunu yaşamalarıdır. Bu koordinasyon bozukluğu bisiklete binme ya da tırmanma gibi basit aktiviteleri yapmalarında da bir engel olarak karşılarına çıkar. 
Tedavi yöntemleri oldukça azdır ve kesin bir tedavi yöntemi de yoktur. Çocuğun yaşıtlarına uygun bir pozisyona ulaşmasını olumlu yönde etkileyecek, semptomları yavaşlatacak tedavi yöntemleri vardır. Terapinin yanı sıra uygulanan ilaç tedavilerinden de yararlanılır. Aspergerli bireylerde agresif ve gergin olma durumu sıklıkla görülür. Bu durumun azaltılabilmesi için ilaç kullanılması gerekli görülür. Hiperaktivite de görülen çocuklar için guanfasin veya olanzapin gibi etken maddeli ilaçlara gerekli görülürse kullanılabilir. Uyku sorununun da önüne geçebilmek amacıyla uyku ilaçları da verilebilir. Verilen bu ilaçları doktorunuza danışmadan dozunda ya da kullanım şeklinde bir değişiklik yapmamanız önerilir.

Aspergerli bireyler dil gelişimlerinde yaşanan problemlerle birlikte sosyalleşemez. Konuşurken göz kontağı kuramadıkları gibi karşı tarafı dinlemekte ve anlamakta güçlük yaşarlar. Bu güç iş hayatlarında olduğu varsayılırsa oldukça başarısız iletişim sorunları görülebilir. Bu sorun azaltılması açısından erken tanı ve tedavi önemlidir. Teşhisin küçük yaşta yapılması sağlıklı ve aktif bir birey yetiştirmek adına önemlidir.  Ailesinden ve uzmanlardan gerekli desteği ve tedaviyi alan birey normal, üretken ve aktif bir şekilde çevresine uyum sağlamayı öğrenebilir. Böylece ileriki yaşlarda ailesinden bağımsız, özgür bir birey olarak yaşayabilir.